Sinar krepuskular ialah sinaran cahaya matahari yang hampir selari yang bergerak melalui atmosfera Bumi, tetapi kelihatan menyimpang kerana perspektif linear.[42] Ia sering berlaku apabila objek seperti puncak gunung atau awan sebahagiannya membayangi sinaran Matahari seperti litupan awan. Pelbagai sebatian bawaan udara menyerakkan cahaya matahari dan menjadikan sinar ini kelihatan, disebabkan oleh pembelauan, pantulan dan penyerakan.

Sinar krepuskular juga kadang kala boleh dilihat di bawah air, terutamanya di kawasan kutub, kelihatan dari pentas ais atau retakan di dalam ais. Juga mereka dilihat pada hari-hari apabila matahari mencecah awan dalam sudut sempurna bersinar di kawasan itu.

Terdapat tiga bentuk utama sinar krepuskular:

• Sinaran cahaya menembusi lubang di awan rendah.
• Pancaran cahaya menyimpang dari sebalik awan.
• Sinaran pucat, merah jambu atau kemerahan yang memancar dari bawah ufuk. Ini sering disalah anggap sebagai tiang cahaya.

Ia biasanya dilihat berhampiran matahari terbit dan terbenam, apabila awan tinggi seperti kumulonimbus dan gunung boleh menjadi paling berkesan untuk mencipta sinar ini.

Sinaran antikrepuskular

Sinaran antikrepuskular manakala selari dalam realiti kadang-kadang kelihatan di langit dalam arah yang bertentangan dengan matahari. Mereka kelihatan berkumpul semula di kaki langit yang jauh.